Stage lopen…of toch niet?

Zo, de eerste week in Suriname is alweer voorbij…vandaag zijn we er precies een week! Wat gaat de tijd hard! We genieten nog steeds al is voor sommige het stageleven begonnen…
Maandag zouden we beginnen met stage, maar toen was hier een nationale vrije dag, dus hadden we nog een dagje extra vrij. Dinsdag moesten we op stage verschijnen. Ik dacht dat we even zouden kennis maken en wat info zouden krijgen en dan naar de afdeling zouden gaan…niets was minder waar! We(studenten en stagiaires) hebben de hele dag in het theorielokaal doorgebracht…compleet in wit zusterspak. We kregen die ochtend de afdelingen te horen, na een heeeele poos wachten werden de formulieren ingevuld met onze gegevens en wat papieren ingenomen zoals de praktijkovereenkomst, betalingsbewijzen van stage en de MRSA testen werden gecontroleerd. Toen was het weer wachten… waarop? Geen idee….tot we eindelijk weer iets gingen doen denk… ;)
Nou verder heb k nog even een kort gesprekje gehad met mn praktijkbegeleider, we hebben evaluaties ingepland en voortgangsgesprekken… O, ja ik loop de eerste 10 weken stage op Algemene Chirurgie en de tweede 10 weken loop ik op de Interne afdeling. Ze zijn hier heeeel relax, dus die dag duurde heeel erg lang….zitten en wachten, zitten en wachten ;) ’s middags kregen we nog een rondleiding door het ziekenhuis, wel leuk om even te zien waar alles zit… Gelukkig mochten we om 2 uur naar huis… Wat we die dag hebben gedaan had in een uur gekund, maar ja, bedenk je wel dat we hier in Suriname zitten! Relax…op zich wel een lekker tempootje, je loopt in ieder geval niet de benen onder je vandaan ;)
En toen woensdag…eindelijk de afdeling op! Ik had er zin in…we moesten ons eerst weer melden in het theorielokaal, en daarna konden we naar boven. Boven kregen we nog een rondleiding over de afdeling. Ik ben samen met Surinaamse studenten en stagiaires op die afdeling, de andere Nederlanders lopen op andere afdelingen. Het ziet er allemaal netjes en schoon uit…tuurlijk tis geen Nederland, maar ja, daar ben k nu toch niet;) Goed, op de afdeling na de rondleiding mocht ik in de papieren dossiers kijken. Ik moest de namen overschrijven en de ‘ziektebeelden’ erbij. Was wel even leuk om te zien wat er allemaal op de afdeling ligt. Toen k daarmee klaar was kwam de arts op de afdeling voor het verschonen van het verband van een patiënt die hij pas geopereerd had. Hij verschoont het dan de eerste keer zelf ofzo… Dus stonden we daar met een hele hoop studenten om dat bed en die arts heen toe te kijken. De patiënt had een operatie gehad aan zijn hand, mega interessant…! Maar toen k daar bij het bed stond voelde ik me misselijk worden en licht in mn hoofd, ik heb toen maar snel een stoel opgezocht, maar ben toch flauwgevallen…ik kwam bij tussen allemaal zusters en vroeg me sterk af waar k nu eigenlijk was…dat duurde even, maar het landde weer een beetje. Ik kreeg gaasjes met alcohol onder me neus geduwd, bah wat een lucht is dat…ze hebben me maar op een bed gehesen, lege bedden hebben ze daar genoeg. Mn handen verkrampten helemaal toen ik bij was gekomen, en dat vertrouwden ze niet. Dus hebben ze me met bed en al naar de eerste hulp gebracht(lekker dichtbij ;)) en vandaar door naar de poli, waar de huisartsen zitten. Die huisarts was een beetje vaag…vertrouwde het ook niet en wilde verder onderzoek. Ze wilde een ECG(hartfilmpje) laten maken en bloedprikken… Dus zo gezegd, zo gedaan…toen dat allemaal gebeurt was moest k een uur wachten op de uitslag. Gelukkig waren Gerianne en Eline(lopen stage in het Academisch ZH en zijn mijn huisgenoten/klasgenoten/vriendinnen ;)) vrij, dus konden zij komen en gelijk mijn pasjes enzo meebrengen. Nou uiteindelijk bleken de uitslagen niet afwijkend en dacht de huisarts dat het een samenloop van alles was, k ben fiks verkouden, voor het eerst in de tropen, dat soort dingen. Ze schreef me 2 dagen rust voor… Dus die ben k nu aan het houden ;) Op dit moment voel ik me wel beter als gisteren, maar nog wel een beetje slapjes…meer door de verkoudheid als het flauwvallen denk ik… K doe het lekker rustig aan en ben dankbaar dat er niets geks uitgekomen is! Maandag maar weer een nieuwe poging wagen op stage…

Verder gaat het hier prima…lekker weertje! Veel bewolking waardoor het niet super warm is, maar gewoon lekker met een windje erbij! We hebben het prima met zn vijfjes zo bij elkaar…we kunnen lachen met elkaar, eindeloos kletsen(onzin en serieus) en ook heerlijk relax doen! Onze privéchauffeur en ‘klusjesman’ heeft eindelijk ook de hangmatten opgehangen, we hadden er 1, nu hangen er 5! Heerlijk hoor…!

O, ja haha we hebben de wasmachine uitgevonden! Het is een prachtig ding…je bent zo klaar met wassen: 15 minuten wassen en dan 5 minuten centrifugeren. Water moet je zelf erbij gooien en als de was dan klaar is moet je het zelf in het centrifugegedeelte leggen, dat moet ook nog is heel netjes, want als dat niet netjes rond ligt gaat ie hard bonken en schudden(thanx mam voor dat advies vooraf;))…wat een avontuur om dat ding een beetje te ontdekken, samen met Gerianne heb k er hard om moeten lachen, want als hij gaat centrifugeren moet je de slang naar een putje of in een bak doen, daar stroomt dan het water uit…heerlijk zo een beetje improviseren enzo! Haha we redden ons wel ;)
Morgen(vrijdag) gaan we ons visum regelen…zaterdag willen we nog even naar het centrum om wat dingen te kopen! Plannen genoeg ;)

Afgelopen zondag zijn we hier naar een Engelstalige kerkdienst geweest, Andy en Jacoline Bijkerk(werken hier voor de MAF) zitten daar ook in de kerk. De dienst duurde ongeveer 2 uur, het is ook maar 1 keer dienst hier, dus dat is wel normaal denk. Het gaat heel anders als onze kerkdiensten…veel bidden tussendoor en ook veel verschillende dingen: eerst een stukje uit de Bijbel lezen, uitgebreid, met korte uitleg erbij steeds, het tweede stukje was de zondag over het 8ste gebod uit de Westminster catechismus, en op het eind kwam de preek pas. Het Engels is op zich voor het grootste deel wel te volgen, maar soms had k geen idee waar het over ging, dan was k het even kwijt…Het is wel vermoeiend, omdat je toch probeert zoveel mogelijk te volgen. Toch mooi om zo’n dienst mee te maken! ’s Middags hebben we een Nederlandse dienst via kerkomroep geluisterd…toch fijn om ook een Nederlandse dienst te horen! Al met al een heel andere zondag als thuis, maar ik denk dat dat ook wel gaat wennen op den duur…

Zo, jullie zijn weer een beetje op de hoogte! Er waren van de week wat problemen met het plaatsen van reacties, dat is inmiddels opgelost! Als het niet lukt om in te schrijven op de mailinglijst, mail mij dan even dan voeg ik je/u toe! Mijn mailadres is: jorindamaasland@gmail.com

Een hartelijke groet uit het verre Suriname!
Jorinda