Ziekenhuisverhalen...
22 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Eindelijk weer eens een blog van mij… t’is al weer een poosje geleden. Ik zal in deze blog eens wat schrijven over het ziekenhuis en stage, dat heb ik geloof ik nog niet heel veel gedaan.
Nou goed, de dienst begint om 10 voor 7, dus wij rollen hier rond kwart over 6 op de fiets het hek uit. We zetten koers naar de ziekenhuizen, halverwege splitsen we op, Gerianne en Eline gaan dan richting Academisch Ziekenhuis en Jorinda(ja we hebben 2 Jorinda’s) en ik naar het Diakonessenhuis. We komen daar heerlijk bezweet aan, want ja, fietsen is natuurlijk een inspanning die zweet kost in deze temperaturen, alhoewel het ’s ochtends nog heerlijk koel is en donker. Onderweg word het gelukkig al licht. Goed, na het stallen van de fietsen, een slokje water, broekspijpen naar beneden en deo te hebben gebruikt gaan we naar de afdeling. Jorinda naar Obstetrie en ik naar Chirurgie. Daar wachten we dan netjes tot alle collega’s er zijn, dan beginnen we met een rondje langs alle patiënten, om even ‘goedemorgen’ te zeggen en meteen een beeld te hebben van wie er liggen en waar ze liggen. Daarna hebben we de overdracht, waarna we aan het werk kunnen. Op de afdeling zijn altijd aardig wat Surinaamse studenten. Dus we zijn vaak overbevolkt…gelukkig hebben we stoelen ;)
Het werk begint met medicijnen uitzetten in de behandelkamer, of als je daar niet staat mag je aan het bedden soppen of als er iemand nog niet gebaad(haha wij noemen dat gewassen) is door de nachtdienst, kan je die nog gaan baden. Alle bedden van de patiënten moeten dan afgehaald worden en ‘afgesopt’, een doekje erover zeg maar… en daarna weer opmaken…
Verder hebben we in de ochtend altijd een wondronde, dan moeten alle wonden van de patiënten verzorgd worden, dat is altijd leuk om te doen. Op moment hebben we helaas niet zoveel wondjes, maar wat er ligt is wel interessant. Ik zie veel diabetische voeten, echt heftig hoe ver het vaak al is voor mensen bij ons komen. Ik heb geloof ik al eens iets geschreven over de mogelijkheden die we hebben, dat zijn er niet heel veel, wat wondzorg dan op zich ook wel weer makkelijker maakt. We gebruiken gazen, gazen en nog meer gazen, en wat verschillende vloeistoffen, dat verschilt dan per wond wat je moet gebruiken.
Vaak hebben we per dag ook nog wel wat opnames, verschilt per dag hoeveel, soms staan ze al gepland, maar ze kunnen ook onverwacht komen, dan komen ze van de poli. We hebben wel eens 4 of 5 opnames gehad op een dag, nou das best aardig wat.
Schaften, tja, dat noemen ze in Nederland de etenstijd in de bouw geloof ik…maar wij hebben ook schafttijd. Tussen 10 en half 12 ga je zo’n beetje schaften, een half uurtje. Dat klinkt heel vroeg en dat vond ik in het begin ook, maar als je het een beetje goed uitkient kan je rond 11 uur gaan, dan zit je ongeveer op het midden van je dienst en dan gaat het best! Haha was in het begin heel raar om om 11 uur al aan je boterham met kaas te zitten, maar alles wend…dat blijkt maar weer.
In de middag is het vaak rustiger op de afdeling, dan worden vaak rapporten geschreven enzo. Dan kan je ook dingen doen als een anamnese(opnamegesprek) bij patiënten die opgenomen zijn.
Uiteraard hebben we ook opdrachten die we moeten doen. Deze week ben ik aan het oefenen met het coördineren van de zorg, dan moet je de medicatie doen en alles in de gaten houden of het gebeurd op de zaal waar je dan staat. Erg leuk om wat meer verantwoordelijkheid te hebben, plus mooi dat ik die opdracht binnenkort kan gaan aftoetsen. En heel leuk om anderen ook eens te mogen vertellen wat ze moeten doen…haha! Verder moet ik nog aardig wat verpleegtechnische handelingen doen, zoals infusen enzo. Het wordt alleen maar leuker als je meer mag…!
Tot nu toe heb ik echt al veel geleerd hier! Ik hoop dat ik nog veel meer ga leren en dat het zo leuk blijft als het nu is! Haha dan gaat het goed komen!
Nou morgen(woensdag) zijn we vrij, dan is hier 1 van de vele feestdagen. Heerlijk zo’n dagje vrij tussendoor!
Goed, tot de volgende keer!
Een zonnige groet uit het prachtige Suriname!
Nou goed, de dienst begint om 10 voor 7, dus wij rollen hier rond kwart over 6 op de fiets het hek uit. We zetten koers naar de ziekenhuizen, halverwege splitsen we op, Gerianne en Eline gaan dan richting Academisch Ziekenhuis en Jorinda(ja we hebben 2 Jorinda’s) en ik naar het Diakonessenhuis. We komen daar heerlijk bezweet aan, want ja, fietsen is natuurlijk een inspanning die zweet kost in deze temperaturen, alhoewel het ’s ochtends nog heerlijk koel is en donker. Onderweg word het gelukkig al licht. Goed, na het stallen van de fietsen, een slokje water, broekspijpen naar beneden en deo te hebben gebruikt gaan we naar de afdeling. Jorinda naar Obstetrie en ik naar Chirurgie. Daar wachten we dan netjes tot alle collega’s er zijn, dan beginnen we met een rondje langs alle patiënten, om even ‘goedemorgen’ te zeggen en meteen een beeld te hebben van wie er liggen en waar ze liggen. Daarna hebben we de overdracht, waarna we aan het werk kunnen. Op de afdeling zijn altijd aardig wat Surinaamse studenten. Dus we zijn vaak overbevolkt…gelukkig hebben we stoelen ;)
Het werk begint met medicijnen uitzetten in de behandelkamer, of als je daar niet staat mag je aan het bedden soppen of als er iemand nog niet gebaad(haha wij noemen dat gewassen) is door de nachtdienst, kan je die nog gaan baden. Alle bedden van de patiënten moeten dan afgehaald worden en ‘afgesopt’, een doekje erover zeg maar… en daarna weer opmaken…
Verder hebben we in de ochtend altijd een wondronde, dan moeten alle wonden van de patiënten verzorgd worden, dat is altijd leuk om te doen. Op moment hebben we helaas niet zoveel wondjes, maar wat er ligt is wel interessant. Ik zie veel diabetische voeten, echt heftig hoe ver het vaak al is voor mensen bij ons komen. Ik heb geloof ik al eens iets geschreven over de mogelijkheden die we hebben, dat zijn er niet heel veel, wat wondzorg dan op zich ook wel weer makkelijker maakt. We gebruiken gazen, gazen en nog meer gazen, en wat verschillende vloeistoffen, dat verschilt dan per wond wat je moet gebruiken.
Vaak hebben we per dag ook nog wel wat opnames, verschilt per dag hoeveel, soms staan ze al gepland, maar ze kunnen ook onverwacht komen, dan komen ze van de poli. We hebben wel eens 4 of 5 opnames gehad op een dag, nou das best aardig wat.
Schaften, tja, dat noemen ze in Nederland de etenstijd in de bouw geloof ik…maar wij hebben ook schafttijd. Tussen 10 en half 12 ga je zo’n beetje schaften, een half uurtje. Dat klinkt heel vroeg en dat vond ik in het begin ook, maar als je het een beetje goed uitkient kan je rond 11 uur gaan, dan zit je ongeveer op het midden van je dienst en dan gaat het best! Haha was in het begin heel raar om om 11 uur al aan je boterham met kaas te zitten, maar alles wend…dat blijkt maar weer.
In de middag is het vaak rustiger op de afdeling, dan worden vaak rapporten geschreven enzo. Dan kan je ook dingen doen als een anamnese(opnamegesprek) bij patiënten die opgenomen zijn.
Uiteraard hebben we ook opdrachten die we moeten doen. Deze week ben ik aan het oefenen met het coördineren van de zorg, dan moet je de medicatie doen en alles in de gaten houden of het gebeurd op de zaal waar je dan staat. Erg leuk om wat meer verantwoordelijkheid te hebben, plus mooi dat ik die opdracht binnenkort kan gaan aftoetsen. En heel leuk om anderen ook eens te mogen vertellen wat ze moeten doen…haha! Verder moet ik nog aardig wat verpleegtechnische handelingen doen, zoals infusen enzo. Het wordt alleen maar leuker als je meer mag…!
Tot nu toe heb ik echt al veel geleerd hier! Ik hoop dat ik nog veel meer ga leren en dat het zo leuk blijft als het nu is! Haha dan gaat het goed komen!
Nou morgen(woensdag) zijn we vrij, dan is hier 1 van de vele feestdagen. Heerlijk zo’n dagje vrij tussendoor!
Goed, tot de volgende keer!
Een zonnige groet uit het prachtige Suriname!
-
23 Maart 2016 - 08:07
Petra:
Goedemorgen Jorinda,
Fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat je inmiddels al heel veel geleerd hebt! Dat is natuurlijk heel belangrijk!
Veel plezier vandaag! Gaan jullie nog iets bijzonders doen?
Groetjes, 'tante' Petra -
24 Maart 2016 - 11:04
Tinie V Pienbroek:
Hartelijk gefeliciteerd (nog) met je verjaardag een fijn dag?(gehad) ik heb al veel gemaild maar het gaat meestal mis ,wand ik doe steeds iets fout ? dus nu maar kort dan gaat het vlugger een hartelijke groet ook voor de andere dames .Groeten van Cor en Tinie v Pienbroek -
26 Maart 2016 - 21:57
Henny Fonville:
Jorinda
Leuk om de verhaal; en te lezen.
Het Diakonesse huis is m.i. meer westers dan het algemene ziekenhuis waar Gerjanne zit.
In ieder geval gaat het er gestructureerder aan toe.... zo lees ik in jouw blogs.
Alleen het tempo (en de communicatie) is echt anders. Op zijn/haar gemak.
Daarmee overleven ze, denk ik. Want zoals jullie fietsen en aankomen (jullie verliezen een liter vocht...) dat hou je toch ook niet je hele leven vol.
Dus... leve de hangmat mentaliteit.
Doe de ander Jorinda de hartelijkste groeten.
Goede paas dagen, zie op onze opgestane Heere!
Henny Fonville
ps wil je aan de andere doorgeven dat mw van der Leeden gelukkig weer haar werk op pakt. Jullie hebben meegemaakt dat ze uitviel. Ze komt dus gelukkig weer terug. -
31 Maart 2016 - 08:58
Jan En Margriet Poot:
Hoi Jorinda,
Beetje late reactie maar niet minder gemeend: gefeliciteerd met je verjaardag.
Het is erg leuk om via de blog mee te kunnen lezen met jou belevenissen in Suriname.
Sinds maandag zijn wij de trotse ouders van onze zoon: eldad.
Veel plezier nog en geniet van je unieke stukje levenservaring!
Groetjes,
Jan en margriet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
